Help een familie in Gaza

Product Description

Belgium

Ik ben Karolien, moeder van een dochtertje van 5 jaar, Lea. Samen wonen wij in Antwerpen, België. Een jaar geleden kwam ik in contact met een Palestijnse familie in Gaza. Sindsdien heb ik dagelijks contact met de vader, Abdullah Saleh Abu Rabi. Zoals iedereen daar is ook hij met zijn gezin meerdere keren moeten vluchten. Hun huis in het noorden van de Gazastrook is volledig verwoest. Nu wonen ze al enkele maanden in een tent in Gaza-stad. Hun situatie is, zoals die van alle mensen daar, uitzichtloos en uiterst moeilijk.

Wil jij deze familie helpen? Ik maak het geld vanuit mijn Belgische bankrekening over naar de Bank of Palestine. Op die manier kan de familie in Gaza-stad via geldwisselaars contant geld ontvangen. Ze betalen daar een hoge commissie voor, maar zo kunnen ze tenminste af en toe wat eten kopen en verhongeren ze niet. Zie het alstublieft niet als een druppel op een hete plaat. Vandaag kun jij het verschil maken voor een liefdevol gezin: een vader, een moeder en hun kinderen.

Het gezin leeft met zeven personen in één tent:

Vader: Abdullah Saleh Abu Rabi (47)

Moeder: Rania Ibrahim Abu Rabi (46)

Kinderen: Nasrallah Abdullah Abu Rabi (25), Mu’taz Abdullah Abu Rabi (17), Sajid Abdullah Abu Rabi (14), Fatima Abdullah Abu Rabi (12)

Grootmoeder (70, diabetespatiënt)

Op dit moment is het extreem heet, zijn ze ondervoed en slapen ze slecht. Dankzij vrienden en familie heb ik de afgelopen maanden af en toe een donatie kunnen sturen. Blij en dankbaar stuurden ze me dan een foto van wat ze op de markt hadden kunnen kopen: linzen, meel, rijst, kikkererwten, soms wat groenten… niet veel, maar genoeg om hun honger even te stillen.

De laatste weken hebben ze nauwelijks nog iets gegeten. Voedsel is schaars op de markt en de prijzen blijven stijgen. Abdullah, de vader, weegt nu nog maar 45 kilo; hij laat zijn kinderen eerst eten… Soms kan hij in een kleine kliniek een infuus met insuline krijgen om weer wat kracht op te doen, maar niet altijd. Zoals zovelen zijn ze wanhopig en helemaal aan het eind van hun krachten. Ze kunnen het niet lang meer volhouden.

Er is hoop dat betrouwbare organisaties opnieuw toegang krijgen om voedsel op een veilige en humane manier uit te delen. Nu worden hulpgoederen “gedropt” in een wanhopige menigte, waar alleen de sterksten iets weten te bemachtigen. Juist de gezinnen die het meest hulp nodig hebben, zoals dit gezin, grijpen vaak mis. Zij kunnen enkel nog op de markt kopen – tegen woekerprijzen – en alleen als ze eerst aan contant geld komen, waarvoor hoge commissies worden gerekend.

Kun jij deze maand iets missen? Twee cocktails minder deze zomer? Eén lunch minder buitenshuis? Dat is al een bedrag dat écht een verschil kan maken.

Want ze hebben niets meer, behalve de hoop dat er ergens nog iemand is die hen ziet.

Ik zal regelmatig nieuwe foto’s, video’s en updates over het gezin delen via deze pagina.

Chuffed werkt met creditcard; heb je er geen, dan kun je me contacteren en geef ik je mijn bankrekeningnummer of PayPal. Ik registreer je gift dan ook via deze pagina.

Warme groet, Karolien

Dit is een bericht van Abdullah:

“Al geruime tijd doneert Karolien aan ons, en al onze liefde gaat naar haar, omdat zij ons geld stuurt om eten te kopen zodat we honger en dorst kunnen doorstaan. Karolien is de enige die dit prachtige werk doet en medeleven met ons toont. Alles wat zij inzamelt, stuurt zij naar ons zodat we voedsel kunnen kopen. Mijn familie en ik zijn trots dat we haar kennen. We eten nu voedsel dat we ons eerder niet konden veroorloven.

Dank je, Karolien. Dank je, Lea. Dank je, familie en vrienden van Karolien. Dank jullie voor jullie hulp. Uit Gaza.”

“Once they enter, they would not be allowed to leave.” defensieminister Israël Katz

Abdullah liet me weten dat hij voortdurend piekert en twijfelt. Moet hij met zijn gezin Gaza stad verlaten en de risicovolle tocht naar de zogenoemde “humanitaire stad” in Rafah wagen, of moeten ze toch blijven? Met het risico te sterven in hun tent door de voortdurende dreiging van de nieuwe aanvallen in Gaza Stad. Het vermogen om te voorzien in de noodbehoefte van 2,2 miljoen mensen in een kamp in Rafah ontbreekt volledig. Wat worden de leefomstandigheden voor de 2,2 miljoen mensen die Israël wil “samenbrengen” in dat kamp? Concentreren in dat kamp. Een concentratiekamp. Want eens erin, mogen er dus ook niet meer uit. Het is kiezen onzekerheid en eender wat je kiest, het zal niet fraai zijn. De aanslagen in Gaza- stad worden opgedreven. Nachten met het geluid van explosies. Hoe troost je je kinderen nog? Dank voor iedereen die intussen een donatie heeft gedaan. Elke vorm van steun blijft een enorme hulp voor deze familie, één van de vele gezinnen die momenteel enkel kunnen overleven dankzij liefdadigheid. Hierboven een foto van dochter Fatima, die leidt aan een huidziekte door de erbarmelijke omstandigheden. Medicijnen zijn moeilijk te verkrijgen en ook erg duur.

Ik was taxichauffeur en had vier kinderen. We leefden bescheiden in een eenvoudig huis. Mijn droom was dat al mijn kinderen zouden studeren, hun opleiding afmaken, trouwen en zelf grote gezinnen stichten. Maar de oorlog heeft onze dromen verwoest.

Mijn oudste zoon is afgestudeerd aan de universiteit. Mijn tweede zoon zat in zijn eerste jaar, maar hij is nu krijgsgevangene. Mijn dochter Fatima ben ik bijna kwijtgeraakt. Vandaag wonen we in een plastic tent. Ik had twee auto’s: de eerste werd in de oorlog verbrand, de tweede volledig vernietigd en onbruikbaar. Daarmee verloor ik mijn bron van inkomsten en de mogelijkheid om mijn kinderen te onderhouden.

Tegenwoordig hebben we zelfs geen geld meer om eten te kopen. Soms gaan er dagen voorbij dat we niets anders eten dan kruidensoep, en zelfs brood kunnen we niet kopen. Elke dag sterven we een beetje, omringd door het geluid van explosies.

Hoe zou jij je voelen als je kind je om eten vraagt en jij, als vader, hem niet eens een stukje brood kan geven? Soms overleven we dagenlang enkel op medische infusen.

Maar dankzij Karolien, haar familie en haar vrienden hebben we financiële hulp gekregen om eten te kopen voor mij en mijn kinderen. Als vader ging ik soms een hele week zonder eten, enkel om mijn kinderen te voeden. Ook mijn vrouw en mijn moeder, die diabetes heeft, hebben hier zwaar onder geleden.

We vragen jullie om ons te helpen, zodat we niet van de honger sterven.

Dank jullie voor jullie hulp.

Uit Gaza, Abdullah.

Yannice De Bruyn